فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 13 صفحه
مقدمه :
ماشینکاری خشک یا مرطوب؟
به تصور اکثر دانشجویان ساخت و تولید استفاده از روانکار در تراشکاری تحت هر شرایطی داری مزایای به مراتب بیشتری نسبت به تراشکاری خشک است ؛ در حالی که واقعیت این چنین نیست و استفاده از روانکار در مواردی خاص توصیه می گردد که در مقاله زیر بیان شده است :
استفاده از اینسرت در ماشین کاری خشک، اغلب با پیامدهای هزینه ای و سلامتی ناشی از استفاده از خنک کار، مرتبط می شود. در بیشتر فرایندهای ساخت وتولیدی، کل هزینه استفاده از خنک کار چندین مرتبه بیش از هزینه استفاده از ابزارهای برشی است.
نوسان از داغی به سردی، دشمن ابزار است. ابزارها دارای سختی بسیار بالایی هستند – و سیکل حرارتی می تواند ترکهای حرارتی میکروسکوپی بر روی لبه ابزار ایجاد نماید، که به شکست سریع ابزار منجر خواهد شد.
هنگام تشخیص فرایندهایی که در آنها ابزار بدون استفاده از خنک کار بهتر کار خواهد کرد، به دو معیار اصلی توجه داشته باشید:
1. زمان تماس کوتاه در برش،
2. سیکل حرارتی لبه برنده مثل ابزارهای فرزکاری قابل تعویض یا برش منقطع در تراشکاری.
آگاه باشید که در مواد چسبنده مثل فولاد ضد زنگ آستنیتی و آلومینیوم __ در حالیکه ممکن است ابزار در حالت خشک بهتر کار کند__ اغلب، براده ها به سطح پرداخت شده چسبیده یا به آن جوش می خورند. در این موارد، خنک کار تنها راه جلوگیری از وقوع این شرایط است.
با این مقدمه به بررسی تاثیر روانکار در تراشکاری آلومینیوم بر روی صافی سطح قطعه کار می پردازیم.
وسایل مورد نیاز آزمایش :
ماشین تراش انیورسال معمولی ، یک گالن 4لیتری روانکار آلومینیوم ، سه نوع ابزار با کد مشخصه های CD 1810 , CD10 , H10 ، 20قطعه ی آلومینیومی (AL) استوانه ای شکل به ارتفاع 6mm وقطری به اندازه85mm
بعد از روتراشی، فیکسچر تراشکاری برای قردادن قطعات درون آن ، سه عدد واشر ، یک مهره ، آچار ، فرچه ی تمیز کاری برای زدودن براده ها ، چند ظرف خالی برای درست کردن نسبت روانکار با آب ، دستگاه زبری سنج ، پارچه و الکل برای تمیز کردن سطح قطعه کار
مقاله بررسی تاثیر روانکار بر صافی سطح در تراشکاری آلومینیوم