فی موو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی موو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

پاورپوینت تاثیر پیاده‌روی بر برخی بیماریها

اختصاصی از فی موو پاورپوینت تاثیر پیاده‌روی بر برخی بیماریها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پاورپوینت تاثیر پیاده‌روی بر برخی بیماریها


پاورپوینت تاثیر پیاده‌روی بر برخی بیماریها

فرمت فایل: pptx

تعداد صفحات فایل: 50

حجم فایل: 506 کیلوبایت

 

پاورپوینت تاثیر پیاده‌روی بر برخی بیماریها در 50 اسلاید قابل ویرایش با فرمت pptx

 

فهرست

پیاده‌روی
ورزش و درمان بیماری ها
فشار خون بالا
ازدیاد چربی خون
تاثیر ورزش در سرطان
اثر ورزش در درمان آرتروز
دیابت و ورزش
مطالب کلی در باره ی پیاده روی
سلطان ورزش ها
کی پیاده روی کنیم؟
چگونه پیاده روی کنیم؟
برای پیاده روی چه می خواهیم؟
بهینه سازی پیاده روی
تاثیرپیاده روی برسلامت روان
اصول علمی پیاده روی

چه‌ فوایدی‌ از ورزش‌ پیاده روی‌ میتوان‌ انتظار داشت‌ ؟
تاثیر پیاده روی سریع بر افسردگی
چند نکته درباره ی پیاده روی

 

ورزش و درمان بیماری ها

ورزشهای گوناگون علاوه بر آنکه از بروز بسیاری از بیماریها جلوگیری کرده و نقش پیشگیری را به عهده دارند همواره قادرند در درمان بسیاری از بیماریهای بشری موثر واقع شده و یک نقش درمانی را از نظر علم پزشکی برعهده بگیرند.بدین منظور توجه شما را به اثرات درمانی ورزش در ارگانهای مختلف بدن و بیماریهای مربوط جلب می نماییم.

فشار خون بالا

با انجام ورزشهای معمولی همراه با رژیم غذایی و استراحت مناسب در طی یکسال می توان یک فشار خون ماکزیمم را از ۱۷ به حدود ۱۴ رسانید و به وضوح روشن است که ورزشکاران معمولا دچار عوارض فشار خون نمی شوند و ورزش حتی در سنین ۸۰-۶۰ سالگی می تواند در متعادل نگه داشتن فشار خون سهیم باشد. زیرا در اثر ورزش، عروقی که در سطح بدن جریان دارد انبساط یافته و فشار خون سقوط می کند. ورزش پیاده روی و کوهنوردی به خوبی قادرند فشار خون بالا را متعادل ساخته و به مرحله درمان برسانند.

ازدیاد چربی خون

ورزش منظم ومستمر در بیمارانی که دارای چربی خون بالایی هستند، قادر است کلسترول را کاهش و در عوض باعث ازدیاد چربی مفید خون )LDL( شود، در نتیجه از اثرات ناشی از ازدیاد چربی خون در بروز بیماریهای عروقی و سنگ های )HDL( صفراوی جلوگیری می نماید.

بیماران با دردهای قلبی (سکته)

انجام ورزشهای سبک طبق آمارهای جهانی نه تنها قادر است انواع دردهای قلبی پایدار و غیرپایدار را تسکین و کاهش دهد بلکه قادر است سبب حل شدن لخته های داخل خون شریانی قلب شده و از بروز سکته های بعدی ممانعت کند. همچنین ورزشهای سبک مانع از رسوب پلاکهای چربی در داخل عروق کرونر قلب و یا عروق سایر نقاط بدن شده و در پیشگیری بیماریهای قلبی عروقی افرادی که یکباره به انفرکتوس مبتلا شده اند دخیل می باشد. امروزه ثابت شده است که ورزشهای مناسب در نزد افرادی که مـبـتـلا بـه دیـابـت هـسـتـنـد و حـتـی انـسـولـیـن نـیـز تـزریق می نمایند بسیار مفید بوده و مقاومت بدن را در برابر عوارض حاصله از این بیماری بیشتر می نماید.

تاثیر ورزش در سرطان

ورزش سبب تقویت سیستم ایمنی در بیماران سرطانی می گردد. بنابرگزارش پژوهشگران کره ای، انجام حرکات ورزشی ساده می تواند سیستم ایمنی بیمارانی را که به دلیل سرطان معده تحت عمل جراحی قرار گرفته اند تقویت کند. مطالعه بر روی ۲۵ بیمار که تحت عمل جراحی خارج نمودن تومورهای معده قرار گرفته بودند، نشان داد عملکرد ایمنی بدن افراد که ۲ روز پس از عمل، انجام حرکات ورزشی را آغاز نموده بودند قویتر از اشخاصی بود که ورزش نکرده بودند. ۲ هفته پس از جراحی تعداد سلول های ضد سرطان در افرادی که ورزش کرده بودند به نحو چشمگیری بیشتر از سایرین بود. سلول های ضد سرطان یا قاتل به سلول های سرطانی حمله کرده و به رفع عفونت کمک می کنند. دکتر یانگ مونا وهمکارانش از دانشگاه اینجو در شمی کویانگر، یک گروه ۱۷ نفره از بیماران را مورد بررسی قرار دادند.

 

پیش نمایشی از فایل:

پیش نمایش پیاده روی


دانلود با لینک مستقیم


پاورپوینت تاثیر پیاده‌روی بر برخی بیماریها

دانلود مقاله اصول‌ اساسی‌ برنامه‌ پیاده‌روی

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله اصول‌ اساسی‌ برنامه‌ پیاده‌روی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 

 

برای‌ انجام‌ تمامی‌ فعالیتهای‌ ورزشی‌ و آمادگی‌ جسمانی‌ بایستی‌ مواردی‌ بعنوان‌ اصول‌ رعایت‌ گردد که پیاده‌روی‌ نیز از این‌ قاعده‌ مستثنی‌ نمی‌باشد که‌ این‌ اصول‌ کلی‌ عبارتند از :

1 - گرم‌ کردن‌ و خنک‌ نمودن‌ بدن‌ ( down Warm up &Cool ) :

 

قبل‌ از شروع‌ فعالیت‌ فیزیکی‌ لازم‌ است‌ که‌ سیستم‌ قلبی‌ عروقی‌ با انجام‌ برنامه‌ گرم‌ کردن‌ بتدریج‌ تحریک‌ گردد وضربان‌ قلب‌ بتدریج‌ افزایش‌ یابد در غیر اینصورت‌ و با افزایش‌ یکباره‌ ضربان‌ قلب‌ ممکن‌ است‌ مشکلات‌ قلبی برای‌ فرد ایجاد گردد . بنابراین‌ حتماً بایستی‌ قبل‌ از پیاده‌روی‌ عمل‌ گرم‌ کردن‌ انجام‌ گیرد که‌ بصورت‌ 5 دقیقه‌ راه رفتن‌ آهسته‌ می‌باشد . بهتر است‌ بعد از گرم‌ کردن‌ حرکات‌ کششی‌ بمدت‌ 5 دقیقه‌ انجام‌ پذیرد. حرکات‌ کششی سبب‌ افزایش‌ ارتجاع‌ پذیری‌ عضلات‌ ، کاهش‌ مقاومت‌ عضلانی‌ ، بهتر شدن‌ قابلیت‌ انقباضی‌ آن‌ و کاهش‌ احتمال آسیب‌های‌ ورزشی‌ می‌گردد . در پیاده‌روی‌ بهتر است‌ حرکات‌ کششی‌ برای‌ عضلات‌ چهار سرران‌ ، پشت‌ ران ، پشت‌ ساق‌ ، کمر و عضلات‌ شانه‌ و بازو انجام‌ گیرد.( به‌ ضمیمه‌ مراجعه‌ گردد )

 

در خاتمه‌ برنامه‌ ورزشی‌ نبایستی‌ فعالیت‌ فیزیکی‌ بطور ناگهانی‌ متوقف‌ گردد بلکه‌ بهتر است‌ که‌ حدود 5 دقیقه‌ باراه‌ افتن‌ آهسته‌ و انجام‌ حرکات‌ کششی‌ ، عضلات‌ را از حالت‌ سفتی‌ خارج‌ نموده‌ و ضربان‌ قلب‌ را به‌ آرامی‌ به‌حالت‌ طبیعی‌ باز گرداند.

 

2- اصل‌ اختصاصی‌ بودن‌) (Specificity :

 

تغییرات‌ فیزیولوژیک‌ وتغییرات‌ تطابقی‌ در عضلات‌ نسبت‌ به‌ نوع‌ تمرین‌اختصاصی‌ می‌باشد بعنوان‌ نمونه‌ فعالیت‌هوازی‌ (Aerobic) مانند پیاده‌روی‌ و دویدن‌ سبب‌ افزایش‌ ظرفیت‌ هوازی‌ و استقامت‌ قلبی‌ ریوی‌ می‌گردد وفعالیت‌ های‌ بیهوازی‌
(Anaerobic) مانند کار با وزنه‌ سبب‌ افزایش‌ ظرفیت‌ بیهوازی‌ و قدرت‌ موضعی‌ عضلات می‌گردد.
3- اصل‌ اضافه‌ بار( Over Loud)ومقاومت‌ پیشرونده ‌(Progressive Resistance ) :

 

برای‌ افزایش‌ قدرت‌ و استقامت‌ بدن‌ لازم‌ است‌ که‌ سیستم‌های‌ عضلانی‌ و قلبی‌ ریوی‌ تحت‌ تأثیر فشار ورزشی بیش‌ از حد طبیعی‌ قرار گیرند تا تغییرات‌ فیزیولوژیک‌ در بدن‌ ایجاد گردد. با انجام‌ تمرینات‌ ، قدرت‌ عضلانی‌ و استقامت‌ قلبی‌ ریوی‌ افزایش‌ می‌یابد ولی‌ با عدم‌ افزایش‌ تدریجی‌ شدت تمرین‌ تغییرات‌ ایجاد شده‌ در همان‌ حدود باقی‌ می‌ماند بنابراین‌ لازم‌ است‌ که‌ شدت‌ تمرینات‌ بتدریج‌ افزایش پیدا کند.همچنین‌ برای‌ اعمال‌ اضافه‌ بار علاوه‌ بر افزایش‌ شدت‌ تمرین‌ میتوان‌ مدت‌ زمان‌ تمرین‌ در هر جلسه‌ ویا تعداد جلسات‌ تمرین‌ در هفته‌ را افزایش‌ داد.

4 - مدت‌ زمان‌ تمرین‌ ( Duration) :

 

مدت‌ زمان‌ تمرین‌ ، زمانی‌ است‌ که‌ به‌ هر جلسه‌ ورزشی‌ اختصاص‌ داده‌ می‌شود . مبتدیان‌ بایستی‌ حداقل‌ بمدت 15-20 دقیقه‌ ورزش‌ نموده‌ و باافزایش‌ آمادگی‌ جسمانی‌ هر جلسه‌ ورزشی‌ میتواند تا حدود 30-60 دقیقه‌افزایش‌ یابد .
افراد با آمادگی‌ جسمانی‌ پایین‌ تر بایستی‌ شروع‌ تمریناتشان‌ به‌ میزان‌ کمتر و در حدود5-10 دقیقه‌در هر جلسه‌ باشد. برنامه‌ های‌ ورزشی‌ بیش‌ از
60 دقیقه‌ فواید اضافه‌ تری‌ از نظر ارتقاء سلامتی‌ ندارند.

 

5- تعداد جلسات‌ تمرین‌ ( Frequency) :

 

به‌ معنی‌ تعداد جلسات‌ ورزشی‌ در هفته‌ می‌باشد . بطور کلی‌ برنامه‌ ورزشی‌ 5-3 روز در هفته‌ کافی‌ می باشد‌ ولازم‌ است‌ که‌ بین‌ جلسات‌ ورزشی‌ 48-24 ساعت‌ زمان‌ برای‌ استراحت‌ و ریکاوری‌ در نظر گرفته‌ شود.

 

 

 

6 - اصل‌ شدت‌ ( Intensity) :

 

شدت‌ عبارت‌ از درجه‌ اضافه‌ بار یا استرس‌ زایی‌ یک‌ تمرین‌ می‌باشد. برای‌ اینکه‌ یک‌ تمرین‌ هوازی‌ اثرات‌ مناسبی‌بر روی‌ سیستم‌ قلبی‌ ریوی‌ و سیستم‌ عضلانی‌ اعمال‌ نماید برنامه‌ تمرینی‌ بایتی‌ شامل‌ فعالیتهایی‌ گردد که‌ سبب ‌ایجاد یک‌ اضافه‌ بار بر روی‌ سیستم‌ های‌ فوق‌ گردد تحقیقات‌ نشان‌ داده‌ است‌ که‌ شدت‌ تمرینات‌ هوازی‌ بایستی ‌حداقل‌ 70%حداکثر ضربان‌ رزرو قلبی (Maximum Heart Rate Reserve)بوده‌ و در طی‌ مدت‌ تمرین Training Target Heart Rate را محاسبه‌ نمود.

 

TTHR = ( MHR - RHR ) 0.7 + RHR

 

در فرمول‌ فوقRHR تعداد ضربان‌ قلب‌ در حالت‌ استراحت‌ بوده‌ و حداکثر ضربان‌ قلب‌ MHR از فرمول‌ زیرمحاسبه‌ می‌شود:

MHR = 220 - Age ( year(

 

لازم‌ بذکر است‌ که‌ برنامه‌های‌ ورزشی‌ با شدت‌ پایین‌ یعنی‌ پایین‌تر از 70% برای‌ افراد غیر فعال‌ و برای‌ افرادی‌ که‌می‌خواهند وزن‌ بدنشان‌ را در میزان‌ مناسبی‌ نگه‌ دارند مناسب‌ است‌ . در کل‌ شدت‌ ورزش‌ بایستی‌ بر حسب‌ سن‌ومیزان‌ آمادگی‌ جسمانی‌ فرد تعیین‌ گردد. بطور کلی‌ میتوان‌ ضربان
قلب 120-110 را برای‌ افراد میانسال‌ وضربان‌ قلب‌ ‌ 160-140 را برای‌ افراد جوانتر بعنوان‌ شدت‌ تمرینی‌ مناسب‌ در نظر گرفت‌ .

* تبصره‌ 1 - برای‌ اندازه‌گیری‌ ضربان‌ قلب‌ میتوان‌ دست‌ راست‌ را مستقیماًدر روی‌ ناحیه‌ قلب‌ گذاشت‌ و یا نبض‌رادیال‌ را در پایه‌ انگشت‌ شست‌ دست‌ و یا نبض‌ تمپورال‌ را در قسمت‌ جلویی‌ گوش‌ لمس‌ نمود . گرفتن‌ نبض‌کاروتید در ناحیه‌ گردن‌ توصیه‌ نمیشود زیرا فشار بر این‌ ناحیه‌ میتواند سبب‌ کاهش‌ ضربان‌ قلب‌ یا ایجاد ناراحتی‌قلبی‌ در بعضی‌ موارد گردد.
* تبصره‌ 2- ضربان‌ ده‌ ثانیه‌ای‌( The Ten-Second Rate)) برای‌ اینکه‌ ارزیابی‌ شدت‌ فعالیت‌ ورزشی‌ برای‌فرد راحت‌ باشد میتوان‌ ضربان‌ هدف‌ را بر عدد 6 تقسیم‌ نمود تا ضربان‌ قلب‌ مورد نظر در مدت‌ ده ثانیه‌ بدست‌آید با این‌ روش‌ فرد میتواند با گرفتن‌ نبض‌ خود بمدت‌ ده ثانیه‌ شدت‌ فعالیت‌ ورزشی‌ خود را مقایسه‌ نماید.

 

7 - اصل‌ بازگشت‌ به‌ حالت‌ اولیه‌ ( Recovery) :

 

در مواقعی‌ که‌ عضلات‌ بدنبال‌ تمرینات‌ خسته‌ هستند ، تمرین‌ اضافی‌ نه‌ تنها سبب‌ افزایش‌ قابلیتهای‌ جسمانی‌نمی‌شوند بلکه‌ ممکن‌ است‌ سبب‌ آسیبهای‌ عضلانی‌ نیز گردند بنابراین‌ لازم‌ است‌ در میان‌ جلسات‌ تمرینی‌زمانهای‌ استراحت‌ و ریکاوری‌ مناسبی‌ در نظر گرفته‌ شود. بعضی‌ از علائم‌ استراحت‌ ناکافی‌ شامل‌ مواردی‌ مانندتهوع‌ ، سرماخوردگی‌ و افزایش‌ بیش‌ از حد ضربان‌ قلب‌ و فشارخون‌ می‌باشد.

 

ب‌ - تکنیک‌ راه‌ رفتن‌ و پیاده‌روی‌ :

 

از زمانی‌ که‌ کودک‌ شروع‌ به‌ راه‌ رفتن‌ می‌کند کسی‌ به‌ او شیوه‌ راه‌ رفتن‌ صحیح‌ را نمی‌آموزد و از لحاظ‌ حرکت‌شناسی‌ و بیومکانیکی‌ راه‌ رفتن‌ بسیاری‌ از افراد صحیح‌ نیست‌ که‌ در اینجا به‌ وضعیت‌ پاها ، بازوها و تنه‌ درپیاده‌روی‌ صحیح‌ اشاره‌ می‌گردد:

 

1 - وضعیت‌ پا ها :

 

راه‌ رفتن‌ نمونه‌ ای‌ از یک‌ حرکت‌ خطی‌ است‌ که‌ با عمل‌ یک‌ درمیان‌ هر دو پا انجام‌ میشود ودر این‌ عمل‌ حرکت‌زاویه‌ای‌ هر یک‌ از قسمتهای‌ مختلف‌ بدن‌ ، کل‌ بدن‌ را جابجا میکند . حرکت‌ پا دو مرحله‌ دارد :

 

مرحله‌ تاب‌ دادن‌ : که‌ با جدا شدن‌ پنجه‌ پا از زمین‌ شروع‌ میشود و با عمل‌ گذاشتن‌ پاشنه‌ روی‌ زمین‌ خاتمه‌ پیدامیکند.

 

مرحله‌ تکیه‌ گاه‌ : که‌ باگذاردن‌ پا شروع‌ و با جدا شدن‌ پنجه‌ پا از زمین‌ خاتمه‌ پیدا میکند.

 

بهتر است‌ در زمان‌ فرود پا که‌ پاشنه‌ روی‌ زمین‌ می‌آید پنجه‌ پا بطرف‌ بالا قرار گیرد این‌ کار باعث‌ میشود که‌ زانوحداکثر طول‌ حرکتی‌ اش‌ باز شود.

 

حرکت‌ پا باید از ناحیه‌ ران‌ انجام‌ شود چون‌ این‌ حالت‌ موجب‌ میشود که‌ طول‌ گام‌ افزایش‌ یابد و لگن‌ خاصره‌آزادتر شود و چرخش‌ در مفصل‌ لگن‌ خاصره‌ ایجاد گردد که‌ به‌ حرکت‌ بدن‌ کمک‌ میکند.

 

2 - وضعیت‌ بازوها :

 

حرکت‌ دستها در حین‌ راه‌ رفتن‌ متأثر از یک‌ عمل‌ بازتابی‌ به‌ شکل‌ تاب‌ دادن‌ است‌ که‌ در خلاف‌ جهت‌ حرکت‌پاهاست‌ ( دست‌ چپ‌ به‌ موازات‌ پای‌ راست‌ و بر عکس‌ ) . این‌ عمل‌ به‌ منظور حفظ‌ تعادل‌ و چرخش‌ لگن‌ خاصره‌است‌ . بهتر است‌ حرکت‌ دستها از مفصل‌ شانه‌ توأم‌ با خم‌ کردن‌ از آرنج‌ صورت‌ گیرد چون‌ این‌ حالت‌ موجب‌میشود که‌ حرکت‌ از مفصل‌ شانه‌ بهتر صورت‌ گرفته‌ و این‌ موجب‌ سرعت‌ بیشتر راه‌ رفتن‌ فرد میشود .( حرکت‌ راه‌رفتن‌ در حالت‌ با دستهای‌ صاف‌ ، آرام‌ صورت‌ می‌گیرد )
دستها نباید بصورت‌ مشت‌ باشد ( فرض‌ بر اینکه‌ یک‌ تخم‌ مرغ‌ در دست‌ وجود دارد ) در حالت‌ مشت‌ عضلات‌دست‌ دچار سفتی‌ و گرفتگی‌ شده‌ و خون‌ بیشتری‌ متوجه‌ آن‌ میشود و دستها سنگینتر میشوند واین‌ یک‌ حرکت‌منفی‌ را در مقابل‌ حرکت‌ بدن‌ به‌ جلو ایجاد میکند.

 

3- حالت‌ تنه‌ :

 

بدن‌ ( بالا تنه‌ ) باید کاملاً صاف‌ باشد ، اگر شانه‌ ها بطرف‌ جلو باشد قفسه‌ سینه‌ جمع‌ تر شده‌ و راه‌ تنفس‌ تنگترمیشود و بهتر است‌ برای‌ پیاده‌روی‌ سر وسینه‌ صاف‌ باشد و شانه‌ ها کمی‌ عقب‌ تر ( نه‌ زیادتر ) قرار گیرند. و کمی‌عضلات‌ کمر و شکم‌ سفت‌ گرفته‌ شوند البته‌ نه‌ آن‌ قدر زیاد که‌ باعث‌ اذیت‌ شود که‌ اینکار پس‌ از مدتی‌ برای‌ فردساده‌ خواهد بود .

 

ج‌ - زمان‌ ورزش‌ و پیاده‌روی‌

 

بهترین‌ زمان‌ برای‌ ورزش‌ پیاده‌روی‌ زمانی‌ است‌ که‌ برای‌ فرد بدون‌ زحمت‌ بوده‌ و براحتی‌ و با خیال‌ آسوده‌ و بدون‌تداخل‌ با فعالیت‌ های‌ روزمره‌ ، بتواند در آن‌ شرکت‌ نماید. تعدادی‌ از افراد بعد از فعالیت‌ ورزشی‌ در صبح‌ زود وقبل‌ از صرف‌ صبحانه‌ احساس‌ تهوع‌ ، سرگیجه‌ و سبکی‌ سر میکنند که‌ بعلت‌ عدم‌ تغذیه‌ بمدت‌ چندین‌ ساعت‌گذشته‌ و کاهش‌ میزان‌ قند خون‌ میباشد . همچنین‌ فعالیت‌ ورزشی‌ شدید بلافاصله‌ بعداز صبحانه‌ میتواند سبب‌دیسترس‌ فیزیکی‌ شدید و احساس‌ پری‌ در شکم‌ و تهوع‌ شود بنابراین‌ اگر اول‌ صبح‌ تنها زمان‌ آزاد برای‌ ورزش‌کردن‌ باشد لازم‌ است‌ که‌ فرد صبح‌ زود از خواب‌ بیدار شود تا یکی‌ دو ساعت‌ بین‌ صرف‌ صبحانه‌ و شروع‌ ورزش‌فرصت‌ داشته‌ باشد و اگر این‌ امر ممکن‌ نباشد لازم‌ است‌ فرد قبل‌ از فعالیت‌ ورزشی‌ یک‌ صبحانه‌ سبک‌ میل‌ نماید.
د - کفش‌ مناسب‌ برای‌ پیاده‌روی‌

 

لازم‌ است‌ که‌ کفش‌ اندازه‌ مناسبی‌ داشته‌ باشد بطوریکه‌ فرد احساس‌ راحتی‌ نماید و بین‌ انگشت‌ شست‌ و قسمت‌جلوی‌ کفش‌ به‌ اندازه‌ پهنای‌ یک‌ انگشت‌ فاصله‌ وجود داشته‌ باشد . همچنین‌ لازم‌ است‌ که‌ قسمت‌ جلوی‌ کفش‌انعطاف‌ پذیری‌ کافی‌ داشته‌ باشد بطوریکه‌ شخص‌ براحتی‌ بتواند به‌ میزان‌ 45 درجه‌ آنرا خم‌ نماید . همچنین‌ لازم‌است‌ که‌ قسمت‌ پاشنه‌ کفش‌ حالت‌ ارتجاعی‌ کافی‌ داشته‌ باشد تا بتواند مقادیری‌ از فشار و شوک‌ وارد شده‌ ازطرف‌ زمین‌ به‌ پا را بکاهد.

 

ه‌ - موارد لازم‌ برای‌ مشاوره‌ پزشکی‌ قبل‌ از شروع‌ پیاده‌روی‌

 

در تعدادی‌ از بیماریها انجام‌ فعالیتهای‌ ورزشی‌ ممکن‌ است‌ موجب‌ تشدید علائم‌ بیماری‌ گردد لذا لازم‌ است‌ درمواردی‌ قبل‌ از اقدام‌ به‌ پیاده‌روی‌ مشاوره‌ پزشکی‌ انجام‌ پذیرد که‌ به‌ اهم‌ این‌ موارد اشاره‌ میگردد:
1 - بیماری‌ شناخته‌ شده‌ قلبی‌ ، ریوی‌ و متابولیک‌

 

2 - شکایات‌ و علائم‌ مربوط‌ به‌ بیماریها مانند:
درد یا ناراحتی‌ در سینه‌ - تنگی‌ نفس‌ با فعالیت‌ مختصر - سرگیجه‌ یا از دست‌ دادن‌ هوشیاری‌ - تنگی‌ نفس‌ موقع‌خواب‌ - تورم‌ مچ‌ پا - تپش‌ قلب‌ - درد در ساق‌ پاها موقع‌ پیاده‌روی‌ - وجود سوفل‌ قلبی‌ شناخته‌ شده‌ .

 

3 - وجود دو و یا تعداد بیشتری‌ از ریسک‌ فاکتورهای‌ قلبی‌ زیر :
- فشارخون‌ سیستولیک‌ بالاتر از 160 میلی‌ متر جیوه‌ یا فشارخون‌ دیاستولیک‌ بالاتر از 90 میلی‌ متر جیوه‌

 

- استفاده‌ از دارو برای‌ کنترل‌ فشارخون‌
- کلسترول‌ سرم‌ بالاتر از 240 میلی‌ گرم‌ در دسی‌ لیتر
- مصرف‌ سیگار
- دیابت‌
- سابقه‌ فامیلی‌ بیماری‌ عروق‌ کرونری‌ یا بیماری‌ آترواسکلروتیک‌ در والدین‌ یا برادران‌ و خواهران‌ قبل‌ از سن‌ 55سالگی‌
4- شروع‌ فعالیت‌ ورزشی‌ شدید در مردان‌ بالاتر از 40 سال‌ و زنان‌ بالاتر از 50 سال‌ سن‌
- تعیین‌ برنامه‌ کلی‌ پیاده‌روی‌

 

قبل‌ از شروع‌ برنامه‌ پیاده‌روی‌ علاوه‌ بر توجه‌ به‌ اصول‌ پیاده‌روی‌ ، نحوه‌ و زمان‌ انجام‌ آن‌ و میزان‌ آمادگی‌ جسمانی‌و سلامتی‌ فرد که‌ اشاره‌ گردید لازم‌ است‌ که‌ برنامه‌ پیشنهادی‌ با نظم‌ وفواصل‌ زمانی‌ ذکر شده‌ بطور دقیق‌ از طرف‌فرد رعایت‌ گردد.
بر این‌ اساس‌ سه‌ برنامه‌ برای‌ پیاده‌روی‌ پیشنهاد می‌گردد:
1) برنامه‌ پیاده‌روی‌ بر اساس‌ گروه‌ سنی‌
2) برنامه‌ قدم‌ زدن‌ / دویدن‌ آهسته‌ برای‌ افزایش‌ استقامت‌ قلبی‌ تنفسی‌
3) برنامه‌ 16 هفته‌ای‌ قدم‌ زدن‌ / دویدن‌ نرم‌ وسبک‌ برای‌ بزرگسالان‌ با سطح‌ توانایی‌ پائین‌

 

1) برنامه‌ پیاده‌روی‌ بر اساس‌ گروه‌ سنی‌

 

نحوه‌ استفاده‌ از جداول‌ تمرینی‌ :شما می‌توانید با توجه‌ به‌ سن‌ فرد ، جدول‌ مربوط‌ به‌ رده‌ سنی‌ خود را انتخاب‌ نموده‌ ( جدول‌ الف‌ ) و به‌ مدت‌ 6هفته‌ بر اساس‌ مندرجات‌ آن‌ پیاده‌روی‌ را انجام‌ دهید و قبل‌ از شروع‌ برنامه‌ تمرین‌ در هفته‌ هفتم‌ بایستی‌ وضعیت‌استقامت‌ قلبی‌ تنفسی‌ خود را آزمایش‌ کرده‌ سپس‌ متناسب‌ با وضعیت‌ خود به‌ پیاده‌ روی‌ ادامه‌ دهید بدین‌ منظور برای‌ تعیین‌ وضعیت‌ آمادگی‌ قلبی‌ تنفسی‌ از تست‌ کوپر ( دوازده‌ دقیقه‌ دویدن‌ ) استفاده‌ کنید و با توجه‌ به‌ مسافتی‌که‌ در طی‌ این‌ تست‌ پیموده‌اید یکی‌ از جداول‌ ( ب‌ ) ، ( ج‌ ) یا ( د ) را انتخاب‌ نمایید .

 

دستورالعمل‌ تست‌ کوپر :

 

پس‌ از گرم‌ کردن‌ مناسب‌ میتوانید یک‌ مسیر مستقیم‌ یا پیست‌ دوومیدانی‌ را انتخاب‌ نموده‌ و به‌ مدت‌ 12 دقیقه‌اقدام‌ به‌ دویدن‌ نمایید و پس‌ از این‌ مدت‌ مسافت‌ طی‌ شده‌ را مشخص‌ کنید . البته‌ لازم‌ به‌ توضیح‌ است‌ که‌ درهنگام‌ اجرای‌ تست‌ هرگاه‌ خسته‌ شدید نباید متوقف‌ شوید بلکه‌ میتوانید برای‌ برگشت‌ به‌ حالت‌ عادی‌ راه ‌پیمایی‌کنید .

 

ایروبیک یا حرکات موزون هوازی یکی از روش های تمرینی برای کسب آمادگی جسمانی (هوازی) است و توانایی قلب و عروق و سیستم تنفسی را افزایش می دهد.
به طور کلی هر فعالیتی که نیاز بدن به استفاده از اکسیژن را برای مدت قابل توجهی افزایش دهد »ایروبیک« نام دارد.
این شیوه ورزشی از دهه1960 متداول شد و در سال1980 در زمره پرطرفدارترین ورزش دنیا قرار گرفت و امروزه از جمله ورزش های پرطرفدار و مورد توجه است.

 

شیوه تمرینی ایروبیک موجب توسعه و افزایش آمادگی جسمانی (هوازی) می شود و این مسئله موجب افزایش قدرت، سرعت و هماهنگی بین اعصاب و عضلات، انعطاف پذیری و چابکی می شود. در اجرای حرکات ایروبیک، تمرکز ذهنی از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مسئله موجب رشد ذهنی و توسعه خلاقیت می شود. امروزه در بسیاری از نقاط جهان، این ورزش پر تحرک و پرجاذبه، به عنوان یک ابزار با ارزش برای حفظ سلامتی و تندرستی انسان ها محسوب می شود.

 

از آن جایی که این حرکات ورزشی از سوخت چربی بهره می گیرند، با انجام آن چربی های اضافی بدن به عنوان سوخت یا انرژی مصرف شده و وزن اضافی بدن کاهش می یابد و با ادامه چنین حرکاتی به تدریج قلب و سیستم عروقی و تنفسی در مقابل فعالیت های حرکتی از کارایی بالاتری برخوردار می شوند. شیوه تمرین ایروبیک، به سبب اجراهای هوازی موزون و هماهنگ که با موزیک همراه است، وسیله ای بسیار موثر برای جلوگیری از افسردگی، رفع بی حوصلگی و بی تابی است و به دلیل آن که فرد تمرین کننده این ورزش را به شکل گروهی و در قالب حرکاتی موزون و از قبل تعیین شده دنبال می کند، تاثیر بسزایی در تقویت رفتارهای گروهی دارد. در تمرین های ایروبیک برخلاف تمرین های آمادگی جسمانی (که بین تمرین ها استراحت های کوتاه در نظر گرفته می شود)، اجرای حرکات بدنی به شکل ترکیبی (commbination ) صورت می گیرد و زمانی در حدود45 الی60 دقیقه را به خود اختصاص می دهد.

 

این نوع روش تمرین به تمرین کننده فرصت می دهد که ناخودآگاه از خلاقیت های ذهنی و هنری در وجودش بیشتر استفاده کند و استعدادهای نهفته خود را آشکار سازد.
ایروبیک شیوه تمرینی جدیدی نیست، بلکه سابقه این ورزش در امریکا و سایر کشورهای اروپا و آسیا به بیش از40 سال می رسد. در ایران نیز سال ها این روش رایج بوده است. پژوهشگران و متخصصان تربیت بدنی، هر نوع فعالیت طولانی مدت و با شدت کم، مانند دویدن، کوهنوردی، دوچرخه سواری، شنا، پیاده روی، طناب زدن و… را جزو فعالیت و تمرین های ایروبیکی و هوازی می دانند و فعالیت های شدید و کوتاه مدت (زیر3 دقیقه) و پرکار را جزو فعالیت های غیر هوازی به حساب می آورند.
توصیه می شود بدون آمادگی جسمانی مطلوب، اقدام به انجام تمرین های ایروبیک نکنید زیرا ممکن است بدون آمادگی جسمانی با انجام چنین تمرین هایی به قلب و عروق،دستگاه تنفسی و عضلات آسیب برسد و این مسئله می تواند شما را از ادامه تمرین و فعالیت باز دارد.

 


قدرت بدنی در تمرین های ایروبیکی

 

پژوهشگران بر این باورند که انجام فعالیت های قدرتی، بهترین راه برای جلوگیری از پوکی استخوان است. هنگامی که فعالیت قدرتی انجام می دهید، فشار نسبتاً زیادی بر روی استخوان های بدنتان وارد می شود که این امر موجب بهبود عمل کلسیم سازی در استخوان ها می شود. به این ترتیب از پوکی استخوان جلوگیری به عمل می آید. به همین دلیل است که همواره به منظور حفظ سلامتی و تندرستی ورزشکار، فعالیت های قدرتی یعنی استفاده از دمبل و وزنه های سبک، چوب، کش و استفاده از وزن بدن، جزو لاینفک تمرین های روزمره ایروبیک است.
باتوجه به نکات یاد شده پیشنهاد می شود تمرین های ایروبیک را آرام شروع کنید و به تدریج شدت تمرین را بیشتر کرده و دوباره آن را کاهش دهید.
اجازه دهید که پاها و مچ ها به اندازه کافی گرم شوند و در سه دقیقه اول شروع تمرین از انجام حرکات پرشی مانند حرکات پروانه ـ که مستلزم بلند شدن هر دو پا از زمین است ـ خودداری کنید.
حرکات شدید و پرشی محدوده حرکتی بزرگتری دارند و در انجام آنها از هر دو دست و پاها استفاده می شود. در چنین حرکت هایی عضلات نیاز به اکسیژن بیشتری دارند و برای اینکه ضربان قلب، حالت نسبتا یکنواختی داشته باشد بهتر است این حرکات شدید را همراه با حرکات آرامتری انجام داده و در سه دقیقه اول ایروبیک از انجام آنها خوداری کنید.

 

ایروبیک چه اثرات مثبتی بر روحیه و بدن انسان دارد؟

 

ایروبیک به معنی هوازی است یعنی ورزشی که در آن دچار کمبود اکسیژن نمی شویم. این ورزش باعث بالارفتن استقامت قلبی و عروقی می شود و استقامت عمومی بدن را توسعه می دهد.به طور کل ایروبیک از دسته ورزش های طولانی است که شدت آن کم است مانند راه رفتن، دوچرخه سواری، شنا کردن و کوهنوردی.در این ورزش هوازی که مدت آن طولانی و شدت آن کم است هیچ گاه دچار کمبود اکسیژن نمی شویم.در حالی که ورزش های غیر هوازی مدت شان کوتاهتر ولی دارای شدت زیادی هستند و معمولاً زمان آن زیر یک دقیقه است مثل وزنه برداری، دو سرعتی و یا شنای سرعتی.در این ورزش ها که شدت آنان بالا است تقریباً ۸۵ درصد یا ۹۵ درصد انرژی مصرف می شود و باید مابین آن استراحت کرد.

 

 

 

 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   19 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله اصول‌ اساسی‌ برنامه‌ پیاده‌روی

دانلود پروژه آمار تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی 15 تا 18 ساله

اختصاصی از فی موو دانلود پروژه آمار تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی 15 تا 18 ساله دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود پروژه آمار تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی 15 تا 18 ساله


دانلود پروژه آمار تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی 15 تا 18 ساله

فرمت فایل: ورد قابل ویرایش

تعداد صفحات: 23

 

چکیده:

در این پژوهش تأثیر دو شیوه پیاده‌روی، تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی 15 تا 18 ساله بررسی شد.

19 پسر غیرورزشکار 15 تا 18 ساله (10 نفر در گروه فعالیت تداومی و 9 نفر در گروه تناوبی)، به صورت تصادفی از مدارس شهر همدان شرکت داشتند. اندازه‌گیری برخی از مشخصات آنتروپومتریکی و فیزیولوژیک آن‌ها مانند: سن، قد، وزن، محیط ران، درصد ضربان قلب ذخیره و ظرفیت هوازی (با روش 170 PWC روی دوچرخه کارسنج) در دو گروه همسان بود.

صبح ناشتا پس از نمونه‌گیری پیش آزمون، افراد به ارتفاع 3000 متری کوه الوند انتقال یافتند تا 14 کیلومتر را با زمان 120 دقیقه و با شیب معین به طرف پایین کوه، پیاده‌روی نمایند.

گروه فعالیت تداومی بدون استراحت، 14 کیلومتر را با شدت  درصد ضربان قلب ذخیره معادل میانگین ضربان در دقیقه پیمودند. گروه تناوبی مجاز به 23 قیقه استراحت تناوبی  (در هر 3 کیلومتر5 دقیقه) بودند و تحت شدت  درصد ضربان قلب ذخیره، معادل میانگین ضربه در دقیقه همین مسافت را طی کردند.

پس از پایان فعالیت و در 24 و 72 ساعت ریکاوری باز هم نمونه‌گیری به عمل آمد، تا رفتار فیزیولوژیک آنزیم‌های CPK و LDH به عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی درد در پاسخ به فعالیت پیاده‌روی مورد بررسی قرار گیرد.

اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه‌گیری‌های تکراری و آزمون t تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر به دست آمد.

میزان غلظت CPK  در هر دو گروه تداومی و تناوبی افزایش داشته است و اوج آنزیم CPK در 24 ساعت ریکاوری (IU/L 554) معنی‌دار بود. با آن‌که انباشت LDH روند افزایشی داشته است. (IU/L 292)، اما، با الگوی تغییرات CPK در ریکاوری متفاوت می‌باشد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که، پایین آمدن از ارتفاعات به دو شیوه بدون استراحت یا با استراحت از جنبه اثرگذاری بر نشانگرهای CPK و LDH با هم تفاوتی ندارند.


مقدمه

ورزش و حرکت موجب رشد و توسعه فعالیت سیستم‌های تشکیل‌دهنده‌ی بدن همانند افزایش ظرفیت سیستم قلبی- عروقی، افزایش در ظرفیت حیاتی ریه‌ها و جذب اکسیژن، تقویت سیستم عضلانی جهت بهبود اعمال روزمره و بهبود فیزیولوژیک تطابق انسان با شرایط مختلف محیطی می‌گردد. به همین دلیل، عده‌ای از مردم در خصوص نقش مهم فعالیت بدنی آگاهی لازم را کسب نموده و به شرکت در رشته‌هایی نظیر: پیاده‌روی، کوهنوردی، ورزش‌های صبحگاهی و همگانی که به امکانات زیادی نیاز ندارند، روی آورده‌اند.

کوهنوردی فعالیتی همگانی، مفرح و تابع روابط گروهی می‌باشد که، تحت تأثیر شرایط محیطی از جمله: شیب مسیر، ارتفاع از سطح دریا و فصل فعالیت قرار می‌گیرد. در این ورزش، استراحت‌های کوتاه بین فعالیت به ازای هر ساعت، 10 دقیقه حایز اهمیت است، البته باید از استراحت‌های طولانی مدت به‌خصوص در هوای سرد اجتناب ورزید (7).

در این زمینه بی‌توجهی به شدت کار، مدت و نوع انقباض عضلانی ممکن است موجب آسیب بافت شود که به آزردگی عضلانی اطلاق شده است. یعنی، هنگامی که، ساختار و عملکرد عضلات اسکلتی دچار حالت ناخوشایند و درد می‌شوند که، بیش‌تر در نتیجه فعالیت‌های برون‌گرا بروز می‌کند. در طول این مدت از قدرت عضلانی کاسته شده و عضله به حالت سست و ناکارآمد، باقی می‌ماند و ممکن است تا چند روز ادامه داشته باشد (12، 11، 3). این پدیده که در پیشینه علوم ورزشی به آن کوفتگی یا آزردگی عضلانی اطلاق می‌شود، در سال‌های اخیر مورد توجه خاص پژوهش‌گران قرار گرفته است.

در همین مدت نشان‌گرهای بیوشیمیایی کوفتگی CPK و LDH به داخل خون ترشح می‌شود. غلظت این دو آنزیم در عضلات اسکلتی و میوکارد بیش‌تر است (11). برخی از این آنزیم‌ها که به درون سرم راه یافته‌اند، از سلول‌های آسیب‌دیده منشأ می‌گیرند. افزایش میزان آزادسازی آنزیم‌ها در گردش خون ممکن است حتی، بدون نکروز بافتی اتفاق افتد. آنزیم لاکتات دهیدروژناز، روند اکسیداسیون برگشت‌پذیر لاکتات به پیروات را کاتالیز می‌کند و به نحو گسترده در نسوج پستانداران پراکنده است (14، 1).

تغییرات این آ‌نزیم دیرتر از کراتین کیناز رخ می‌دهد و غلظت آن در ظرف 24 تا 48 ساعت پس از تحریک شروع به افزایش کرده و در 3 تا 6 روز به حداکثر می‌رسد و پس از 8 تا 14 روز به حد طبیعی باز می‌گردد. میزان طبیعی این آنزیم در پلاسما u/|lit 250-60 است (1).

فعالیت LDH در پاسخ به تمرینات استقامتی کاهش می‌یابد. اما، این آنزیم محدودکننده‌ی گلیکولیز به شمار نمی‌آید. دگرگونی در سطح فعالیت LDH در روند گلیکولیز چندان اهمیتی ندارد. در پاسخ به ورزش‌های سرعتی فعالیت این آنزیم افزایش می‌یابد (2).

فعالیت آنزیمی CPK در مسیر تبدیل کراتین فسفات به کراتین است. کراتینی که توسط سلول‌های کبدی ساخته می‌شود، به کمک جریان خون به عضلات انتقال یافته و در حضور ATP و CK به کراتین فسفات (ترکیب پرانرژی) تبدیل می شود (6).



دانلود با لینک مستقیم


دانلود پروژه آمار تأثیر دو شیوه پیاده‌روی تداومی و تناوبی در سراشیبی بر آنزیم‌های CPK و LDH سرم در پسران مبتدی 15 تا 18 ساله