مشخصات این فایل
عنوان: شاعران و نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم
فرمت فایل :word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات : 15
این مقاله در مورد شاعران و نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم می باشد.
بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله شاعران و
نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم
مرحوم شیلی نعمانی(شعر الحجم) به زبان اردو:
بر شرح احوال شعرای ایران از فردوسی تا حافظ و چند صفحه از امیر خسرو و حسن دهلوی نگاشته است. اما با اینکه ادبیات فارسی که در هند به ظهور رسیده به طور کلی آن لطف را که در کلام ایرانیان اصلی است ناقد می باشد.
مولوی:
مولانا جلال الدین بلخی یکی از بزرگترین شاعران ایران از حیث بلندی افکار شور انگیزی اشعار و مقدار شعر لقبش در دوران حیات مولانا بوده و قرنها بعد مولوی با نامهای «مولوی روم» «مولوی رومی» شهرت یافته و در بعضی از اشعارش تخلص خاموش خوش دیده می شود. در سال 604 در بلخ متولد شد آشنایی او با شمس تبریزی صلاح الدین زرکوب حسام الدین چلپی باعث شد تا بخشی از سروده های خود را به نام شمس الدین تبریزی و 70 غزل از غزلهایش را با نام صلاح الدین زرکوب و حسام الدین باعث پیدایش یکی از بزرگترین آثار ذوق و اندیشه بشری به نام معنوی گردد. پس از مرگ مولانا ...(ادامه دارد)
سعدی:
شرف الدین مصلح شیرازی ملقب به ملک الکلام واضح المتکلمین در حدود سال 606 هجری عمر خود را به سرودن غزلها. قصائد. تألیفات. رسالات مختلف. وعظ و تذکیر می گذراند. از میان آثار منظوم او گذشته از غزلیات و قصائد مثنوی مشهور وی است که به سعدی ناومه و بوستان شهرت دارد. در اخلاق و تربیت و وعظ و در ده باب تنظیم شده: «عدل» «احسان» «عشق» «تواضع» «رضا» «ذکر» «تربیت» «شکر» «توبه» «مناجات»و «ختم کتاب » در نثر گلستان دارای یک دیباچه و هشت باب:
باب اول «سیرت پادشاهان» باب دوم« اخلاق درویشان» باب سوم« فضیلت و قناعت» باب چهارم: «فوائد خاموشی» باب پنجم: « عشق جوانی» باب ششم :« ضعف و پیری» ...(ادامه دارد)
عبید زاکانی:
خواجه نظام الدین عبید ا… قزوینی معروف به عبید زاکانی از خاندان زاکانیان قزوین .وی شاعری طنز پرداز و نویسنده ای آگاهع بود در اوایل قرن هشتم هجری. اهمیت او در داشتن روش انتقادی و بیان مفاسد اجتماعی به طریق هزل و شوخی در آثار منظوم و منثور است. کلیات عبید زاکانی شامل منظومه ها و رساله های منثور است در میان آنها اشعاری از قصیده ...(ادامه دارد)
شعر در قرن هفتم:
ملک الشعرا قانعی طوسی سراینده کتابی به نام سلجوق نامه به تقلید شاهنامه که شامل 30جلد و 300000 بیت بود و در اواخر قرن 7 می زیست.
مجدهمگر یزدی شیرازی در قصیده و غزل ماهر و صاحب دیوانی با 7000 بیت. امیر خسرو دهلوی از شاعران بزرگ خمسرای به تقلید نظامی دارد.
همام الدین تبریزی مستوفی بسال 714 هجری دیوان غزلیات وی مشتمل بر دو هزار بیت و صاحب مثنوی و صاحب نامه.
در قرن هشتم: شاعران و گویندگان از لحاظ عده بسیار بودند اما کمی تنزل ادبی در آثار موجود این قرن به چشم می خورد. عده ای از شاعران ایرانی به هند مهاجرت کردند و در دربارهای مغولان در هند شاعران ایرانی و هندی به پارسی شعر می سرودند. عده ای نیز از شاعران به ملوک کوچک از جمله آل جلایر و آل مظفر یا دربار عثمانی وابسته بودند....(ادامه دارد)
فهرست مطالب مقاله شاعران و نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم
مقدمه
اوحدالدین حامدبن ابیالفخر کرمانی
زرتشت بهرام بن پژدو
خواجه حکیم عمید الدین لوبکی
سعد الدین سعید هروی
سراج سگزی
فخر الدین عراقی
عبید زاکانی
خواجوی کرمان
سعدی
مولوی
حافظ شیرازی
بدر چاچی
امیر خسرو دهلوی
مرحوم شیلی نعمانی(شعر الحجم) به زبان اردو
شعرا و صوفیه عصر ایلخانان
انهدام مؤسسات دینی
عمری اصفهانی
کیکاووس رازی
نثر نویسان
شعر در قرن هفتم
شاعران بزرگ این قرن
فهرست منابع مقاله شاعران و نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم
1- دایره المعارف ادبی. ترجمه و تألیف عبدالحسین سپدیان
2- تاریخ ادبیات ایران. دکتر صفا. جلدسوم. ص 344
3- زندگی نامه شاعران ایران. تألیف لیلا صوفی
4- برگی از زندگی بزرگان. فرشته کریمی. انتشارات نوید شیراز.
5- از سپهری تا جامی.تاریخ ادبی ایران. نیمه قرن هفتم تا آخر قرن نهم. عصراستیلای مغول و تاتار. تألیف ادوارد برون. ترجمه علی اصغر حکمت.
دانلود مقاله شاعران و نثر نویسان پارسی گوی قرن هفتم و هشتم
