در 60 صفحه با ارجاع نویسی APA
در قالب ورد با فهرست و مرتب شده
مبانی نظری تجربی و علمی قوی از منابع داخلی و خارجی جدید .
قابل استفاده در پایان نامه مقاله پروپوزال و...
در مقطع دکتری کارشناسی ارشد و کارشناسی و ... رشته مدیریت دولتی
مقاله روش های تربیت اخلاقی در اسلام 11 صفحه کامل آماده ارائه
تعداد صفحات : 160 صفحه -
قالب بندی : word
فصل اول: مقدمه
جایگاه اخلاق در جهان معاصر
رشد ملاک‌های اخلاقی
بیان موضوع
هدف پژوهش
ضرورت و اهمیت پژوهش
تاریخچه مختصر در جهان و ایران
مفهوم اخلاق با چه مفاهیم دیگری در ارتباط است؟
فصل دوم: پیشینه پژوهش
ماهیت اخلاق
مفهوم رشد اخلاقی در نوجوانی و جوانی
زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی رشد
تعریف واژه‌ها:
نکاتی درباره چگونگی تحول اخلاقی
دیدگاههای روان شناختی دربارة اخلاق
دیدگاه بد سرشت بودن ذاتی انسان
رشد اخلاق در کودک
روش آموزش اخلاق
تعریف اخلاق
شاخص اخلاق
رشد اخلاق
رشد شناختی
شناخت
تحول شناختی از دیدگاه پیاژه
رشد اخلاقی از دیدگاه پیاژه
۱- مرحله تابعیت
۲- مرحله استقلال اخلاقی
رشد اخلاقی از دیدگاه کهلبرگ
الف- سطح اخلاق قبل قراردادی
ب- سطح اخلاق قراردادی
ج- سطح اخلاق فرا قراردادی
محدوده سنی در رشد قضاوت اخلاقی
مفاهیم مهم در نظریه کهلبرگ
مقایسه نظام‌های اخلاقی پیاژه و کهلبرگ
تعریف اخلاق
شاخص اخلاق
رشد اخلاق
روش تحقیق در اخلاق
آموزش اخلاق
پیشینة مطالعاتی در جهان و ایران
فصل سوم: روش شناسی
موضوع پژوهش
سؤال‌های پژوهش
فرضیه‌های پژوهش
تعریف عملیاتی متغیرهای پژوهش
روش پژوهش
نوع پژوهش
ابزار پژوهش
شیوه نمره گذاری
سطح اخلاق قبل قراردادی
سطح قراردادی
سطح فرا قراردادی
جمعیت پژوهش
نمونة پژوهش:
روش انتخاب آزمودنی
تجزیه و تحلیل آماری
تجزیه و تحلیل کیفی
روش‌های جدید در سنجش قضاوتهای اخلاقی
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل نتایج
فصل پنجم: تبیین فرضیه
تجزیه و تحلیل نتایج پژوهش
محدودیت‌ها
پیشنهادها
فهرست منابع
مقدمه: جایگاه اخلاق در جهان معاصر:
در عصری زندگی می‌کنیم که تنظیم روابط اجتماعی بر اساس اصول اخلاقی اهمیتی فوق‌العاده پیدا کرده است. زندگی، آسایش و حرمت شخصی هر یک از ما، بیش از پیش، در گرو آن قرار دارد که اصول اخلاقی تا چه حد به طور عمومی مورد رعایت قرار می‌گیرند. در بسیاری از عرصه‌های نوین کار و زندگی اگر انسان‌ها نخواهند به احکام اخلاقی وفادار بمانند هیچ نیرویی برای بازداری آنها از تجاوز به حقوق یکدیگر وجود ندارد. همبستگی جماعتی و قومی و قوام زندگی اجتماعی نیز ضعیف‌تر از آن است که افراد را به یکدیگر مرتبط سازد و انسان‌ها بیش از پیش به صورت افراد مجزا، مستقل و بی اعتنا نسبت به یکدیگر درآمده‌اند.
دولتهای ملی، به دنبال جهانی شدن اقتصاد و عروج نهادهای سیاسی بین المللی، قدرت و اعتبار خود را تا حد زیادی از دست داده اند؛ بحرانهای اقتصادی و سیاسی و انقراض باورهای سخت گیرانه سنتی تضعیف دستگاههای امنیتی را به همراه آورده است؛ و نهادهای گوناگون جامعه، محکوم به انشقاق و از هم پاشیدگی، توان نظارت بر اعمال اعضای خود را از دست داده‌اند. در نتیجه، حوزه‌هایی از زندگی اجتماعی که بر آنها هرج و مرج و اغتشاش حاکم است به طور مداوم در حال تکثیر و گسترش هستند. در این شرایط تنها اخلاق است که به علت موقعیت استعلایی خود می‌تواند، انسان‌ها را به جدی گرفتن مسئولیت خود در قبال یکدیگر فرا خواند.
اما امروزه آموزه‌های اخلاقی نیز در وضعیتی بحرانی قرار دارند. بنیادها، مراجع و تکیه گاههای سنتی احکام اخلاقی، تا حد معینی مشروعیت خود را از دست داده‌اند و هیچ گونه الگوی رفتاری معینی – حداقل برای نسل جوان – وجود ندارد.
هنجارهای اجتماعی، باورهای مذهبی و آموزشهای فلسفی، سه بنیاد اصلی ترویج آموزه‌های اخلاقی، هر یک به نوعی، دیگر از اعتبار و نفوذ دیرینه خود برخوردار نیستند.
هنجارهای اجتماعی، از یک سو، حالتی آن چنان مجرد و عام پیدا کرده‌اند که هیچ تکلیف مشخصی را برای کسی تعیین نمی‌کنند و از سوی دیگر، دلیل انشقاق جامعه و تضعیف نهادهای اجتماعی اقتدار و نفوذ خود را بر اذهان مردم از دست داده‌اند. در سطح کلی زندگی اجتماعی، مشروعیت هنجارهای اجتماعی چندان ضربه نخورده است، اما این هنجارها آن قدر از اقتدار برخوردار نیستند که فرد را از تک‌روی و بی‌توجهی به منافع جمع باز دارند.
به علاوه فرد نیز دیگر از آن توان، شهامت و امکانات برخوردار نیست که بتواند به صورت خودانگیخته و خودجوش از سر اقتدار و بزرگواری، اخلاقی عمل کند.
قدرت عظیم نهادهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی و حاکمیت شرایط بغرنج و پیچیده جهانی بر فراز و نشیب زندگی اجتماعی انسان‌ها را به موجوداتی خرد و حقیر تبدیل نموده است. فرد در چنبرة زنجیر منطق سرمایه، عقلانیت نظم اداری و پیامدهای تصمیم‌های خیل کنشگران قدرتمند گرفتار آمده است. در چنین شرایطی انسان دیگر سرنوشت را به مبارزه نمی‌طلبد، خود را وارد ماجراهای پیچیده برای تغییر شرایط کلی جهان نمی‌سازد و نگران از عواقب اعمال خود، خویش را چندان درگیر مشکلات دیگران نمی‌کند. او بیشتر سعی می‌کند تا از فرصتهای ممکن بهره جسته و امکانات لازم برای بهره مندی از یک زندگی بی دردسر را برای خود فراهم آورد. فداکاری و احساس مسئولیت نسبت به وجود و موقعیت دیگران برای او اهمیت چندانی ندارد. بیهوده نیست که ما امروزه با خیل افرادی روبرو هستیم که درصدد بازگردانیدن مشروعیت و اقتدار سابق به بنیادها و مراجع احکام اخلاقی هستند. در زمینة درک مذهبی، اجتماعی و فلسفی از امور رد پای این تلاش را می‌توان مشاهده کرد. این گونه تلاشها در برخی از مناطق جهان و حوزه‌های زندگی اجتماعی با موفقیت روبرو شده‌اند. اینجا و آنجا، مذهب، نهادهای سنتی جامعه و تعقل و استدلال وجهه‌ای نو پیدا کرده‌اند و افراد و گروههای بسیاری راغب شده‌اند که ادعای از نو طرح شدة این نهادها و مراجع را مورد ملاحظة جدی قرار دهند.
معهذا فریب ظاهر قضیه را نباید خورد. بنیادها و مراجع سنتی هر قدر که نوسازی شده باشند باز توان ارایة چنان احکام جهان‌شمولی را ندارند که انسان، جدا از موقعیت اجتماعی و اندیشه و طرز نگرشش به جهان، آنها را معتبر بشمارد. موقعیت قدرتمند این بنیادها و مراجع بیشتر اوقات محدود به یک زمان معین و وضعیت خاص است. مذهب به طور عمده مؤمنین، هنجارهای اجتماعی افراد میان‌سال و کمابیش موفق و استدلال و تعقل روشنفکران را مخاطب قرار می‌دهد.
به علاوه، آنها نمی‌توانند همان گروه مخاطب خود را به صورت جمع و کلیتی واحد تثبیت نمایند. مذهب خود متشکل از مذاهب مختلف است و هر مذهب احکام اخلاقی خاص خود را دارد. اعتقاد و ایمان به یک مذهب به طور معمول انسان را از مؤمنین به مذاهب دیگر دور و حتی گاه منزجر می‌سازد. از این لحاظ، حس عطوفت و اخوت نشأت گرفته از درک مذهب به طور معمول محدود به انسانهای خاص است. هنجارهای اجتماعی نیز به طور مداوم در حال تغییر هستند. هنجارهای حاکم بر نهادهای سنتی اجتماعی نیز هر چند در عرصه‌های خرد زندگی اجتماعی به کار می‌آیند، در عرصه‌های کلان و وسیع زندگی اجتماعی نقشی سرکوبگرایانه پیدا می‌کنند. هر چند صلابت و اقتدار این هنجارها ممکن است زمینة امن کار و کوشش را برای برخی فراهم آورد ولی این امنیت به بهای نقض آزادی عمل برخی دیگر از افراد به دست می‌آید. شکست این پروژه‌ها در عین حال شکست تلاش برای بنیان گذاری و فراافکندن هر نوع مرجع فرا-فردی برای اصول اخلاقی است.
فرمت فایل:word
تعداد صفحات:176
«بسم الله الرحمن الرحیم»
دو موضوع مهمی که در رابطه درمانی می‌تواند به موفقیت ارتباط درمانی و یا برعکس شکست و عدم موفقیت این رابطه بینجامد عبارت است از: تخصص و توانایی‌های درمانگر و دیگری میزان اعتقاد و اطلاع درمانگر به مسایل اخلاقی و توانایی او در رعایت پایبندی و انعکاس چنین نگرشی به مراجع.
یک مرکز روان‌درمانی اعم از روان‌پزشکی، روانشناسی و یا مشاوره‌ای معمولاً باید دسته‌ای از تخصص‌های مختلف درمانی را در داخل مجموعه خود داشته باشد تا هر مراجع به فراخور حال خود و مشکل خود به متخصص مربوطه مراجعه کند بنابراین وجود همه متخصصان درمانی در یک کلنیک یا مرکز درمانی ضرورت داشته و می‌تواند نیازهای مراجعه کلیه مراجعان اعم از مسایلی که سطحی و در حد راهنمایی بوده یا مشکلات معمولی و در حد مشاوره‌ای و یا اختلالات بسیار شدیدی که نیازمند تشخیص روانشناس و همکاری روان‌پزشک در بکارگیری روش‌های روان‌درمانی و استفاده از دارو درمانی و شاید هم بیشتر و عمیق‌تر باشد، برآورده سازد. این مجموعه درمانی را می‌تواند پزشک، روان‌پزشک، روانشناس، مشاور، مددکار اجتماعی، گفتار درمانی و حتی یک مشاور حقوقی و مشاور روحانی در حد مورد نیاز اداره کند. تک تک اعضای این مجموعه تخصص‌های کاملاً متفاوت از هم دارند اما به هر حال در رابطه درمانی با مراجع باید پایبند به یک سری از اصول و ضوابط اخلاقی باشند که لزوم اطلاع، اعتقاد و عمل به آنها به ضرورت پیش برد و توفیق درمانی را نتیجه خواهد داد. لذا در یک رابطه‌ی درمانی آنچه جدا و دور از هرگونه ضوابط و مقررات قانونی کنترلی حاکم بر جامعه مطرح می‌شود اصول اخلاقی حاکم بر این رابطه است که هر حرفه روان‌درمانگری برای خود اصول و ضوابط خاصی را در نظام نامه سازمانی یا انجمنی خود دارا است. خود اصول و ضوابط اخلاقی حاکم بر روابط مشاوره‌ای در همه حرفه‌های درمانگرانه معمولاض از اعتقادات مذهبی، ارزش‌های انسانی و سنت‌های رایج اجتماعی بین‌الملل، فرهنگ‌ها و جوامع نشات گرفته و در کل یکسان است. هرچند که ممکن است در حرفه‌های مختلف درمانی و فرهنگ‌های حاکم بر هر اجتماع و به تبع شخصیت‌های متفاوت، درمانگران به اشکال و سیاق مختلف ضوابط اخلاقی را اجرا و پیاده کنند. اما در هر حال در یک جمله آن، از داشتن رابطه‌ی انسانی و در خدمت مراجع حکایت دارد این کتاب مجموعه ضوابط اخلاقی و قانونی لازم اجرا را در رابطه‌ی بین درمانگر و درمان شونده که کم و بیش با هر نوع درمان روانی و عاطفی سرو کار دارند در خدمت درمانگران و علاقمندان موضوع کتاب قرار داده است اما از آن‌جایی که اداره جلسات درمانی بر عهده درمانگران است، لذا لازم است درمانگران به اصول و ضوابط اخلاقی که در رابطه درمانی باید رعایت کنند آگاه بوده و بدان عمل کنند.
مطالب این کتاب اصول و ضوابط اخلاقی تایید شده و تصویب شده انجمن‌های بین‌المللی تمام حرفه‌های روان درمانگری است که در حال حاضر از همه‌ی درمانگران انتظار می‌رود به آن آگاه بوده و آن را در درمان بکار گیرند. بنابراین برای هر مرکز مشاوره‌ای، روانشناسی، روان‌پزشکی و حتی مرکز پزشکی اعم از مراکزی که به‌صورت خصوصی و یا گروهی اداره می‌شوند، لازم است که چنین مجموعه‌ای از ضوابط و اصول اخلاقی یا قانونی را برای اطلاع از چگونگی روابط مشاوره‌ای و روان‌درمانی با مراجع خود داشته باشند. متخصصین حرفه‌های درمانی، در هر وزارتخانه و اداره و سازمانی که باشند از جمله: وزارت آموزش عالی، وزارت بهداری و دانشگاه‌های علوم پزشکی و اداره‌ی بهزیستی و نیز وزارت آموزش و پرورش در مرازک مشاوره‌ای و در هر مدرسه از آن و سایر مراکزی که مشاوران در آن فعالیت دارند، می‌توانند از این مجموعه از ضوابط اخلاقی در درمان روانی بهره‌گیرند، ضمن این که در کلاس‌های فوق لیسانس و دکترای روانشانسی و مشاوره همین عنوان یعنی «مسایل و ضوابط اخلاقی در درمان» به عنوان یک واحد درسی تدریس می‌شود. این کتاب محدودیت وجود منابع مناسب در این زمینه را رفع کرده و نیاز مدرسین این واحد درسی و نیز دانشجویان مشاوره و روانشناسی را تا حدی تامین می‌کند.
«فهرست مطالب»
مقدمه
فصل اول: ضوابط اخلاق پزشکی
فصل دوم: روان‌پزشکی قانونی
فصل سوم: ضوابط اخلاقی روانشناسی
فصل چهارم: استانداردهای اخلاقی مشاوران
فصل پنجم: ملاحظات اخلاقی استفاده از فنون در گروه درمانی
فصل ششم: منشور اخلاقی مدد کاری اجتماعی
فصل هفتم: ضوابط اخلاقی درمان در اسلام
فصل هشتم: جنبه‌های اخلاقی و اجتماعی روان آزمایی
مقدمه
رسول خدا(ص): «کامل‌ترین مردم از لحاظ ایمان خوش خلق‌ترین آن‌هاست.»
«روز قیامت در ترازوی کسی چیزی بهتر از حسن خلق گذاشته نمی‌شود.»
بحث مطالب اخلاقی برای روشن شدن افکار جامعه بسیار ضروری است. همین بحث و جدل‌ها است که اختلاف عقاید را به حداقل می‌رساند و بدین‌وسیله و با نقد و بررسی و سنجش عقاید مختلف آن چه را که عقل می‌پذیرد و حقیقت به‌نظر می‌رسد مورد پذیرش نیز قرار می‌گیرد.
در فلسفه اخلاق در اسلام همواره دو مساله مطرح است: اول این که زندگی چیست؟ دوم این که آدمی برای رسیدن به این غایت چگونه باید رفتار کند؟
چگونه رفتار کردن انسان‌ها به‌نحوی که به یک نظام اعتقادی و فکری محکم و خلال‌ناپذیر متکی بوده باشد خواسته هر فردی است. یونگ در این باره می‌نوسد: «در بین بیماران من (بالاتر از 35 سال) حتی یک نفر نبود که مشکل او در نهایت یافتن یک جهان بینی نبوده باشد.» در بعد نظری و در میر کشف قوانین اجتماعی، ایدئولوژی‌ها می‌توانند برخی از شیوه‌های تحقیق را ابلاغ، تشویق و ترویج نموده یا برخی دیگر را ممنوع اعلام نمایند. درمانگری هم که به امر درمانی اشتغال دارد در روند تکامل عمکرد درمانی خود که هم اکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد، قالبی مقبول یافته که در هر جامعه‌ای هم کارآمد به‌نظر می‌رسد. فرایند رویارویی که در یک طرف آن مراجع دردمن و نیازمند و در طرف دیگر مشاور قرار دارد که فردی است متخصص و توانمند و در جهت یاری مراجع حضور دارد. در زمینه‌ی درمان، مسایل اخلاقی همان استانداردهای صحیح و غلط پذیرفته شده هر اجتماعی است که تعیین کننده‌ی حقوق و ضوابط درمانگر و مراجع بوده و امتیازاتی را به مراجع به‌عنوان صاحب حقوق اجتماعی و انسانی قایل بوده و درمانگر رادر کار با مراجع به آن محدود و پایبند می‌کند. بنابراین عملکرد هر درمانگر به‌عنوان نماینده حرفه‌ی خویش در قالب تعریف و ملاک‌های حرفه تلقی شدن، وابسته به «اعتماد عمومی» است که به شاغلین آن حرفه اجازه‌ی فعالیت می‌دهد.
«اعتماد عمومی» از سه باور عامه نسبت به حرفه سرچشمه می‌گیرد. نخست: اعتماد عمومی مبتنی‌بر این باور است که حرفه‌ای‌ها هم دارای صلاحیت تخصصی و کارآیی ویژه‌ای هستند که عموم مردم از آن بی‌بهره‌اند. دوم: باور عموم این است که حرفه‌ای‌ها هم خودشان به‌کار خود سامان می‌دهند و هم جامعه برای حفظ مصالح عموم به کار آنها رسیدگی می‌کند اعتقاد به وجود مجموعه قوانین یا اصول و استاندارهای حاکم بر عملکرد حرفه‌ای‌ها، جزیی از باور عمومی است. انتظار می‌رود که این اصول بیشتر حافظ رفاه عمومی در مقابل مصالح خود حرفه‌ای‌ها باشد. سوم: باور عموم بر این است که انگیزه‌ی واقعی و حاوی عملکرد اعضای یک حرفه، خدمت به مردم است که فوق مصالح شخصی و حرفه‌ای خود آنها است.
باتوجه به مسایل فوق، از آن‌جایی که مسایل اخلاقی، ریشه در اعتقاد عمومی دارد از اهمیت ویژه‌ای برای تمام اعضای حرفه‌ای برخوردار است. زیرا هر گاه رفتار غیراخلاقی، غیره حرفه‌ای یا غیر مسوولانه یکی از اعضای حرفه موجب تغییر باور عمومی نسبت به حرفه شود، صدمه‌ی آن دامن‌گیر تمام اعضای آن حرفه خواهد شد و توان عملکرد همه‌ی آنها را به‌عنوان متخصص تقلیل می‌دهد. از این رو صلابت و پیشرفت آتی درمانگری، به‌عنوان یک حرفه در توسعه به قدرت آن برای جلب اعتماد عموم بستگی کامل دارد.
مسایل اخلاقی درمانی مفصل بوده و از جمله آن می‌توان به ارزش‌های اخلاقی درمانگر، مسایل شخصی و شخصیتی درمانگر، کارایی و کارآموزی حرفه‌ای، رعایت حقوق مراجع از قبیل رازداری، ضوابط رابطه درمانگر و مراجع، مسایل تفاوت فرهنگی درمانگر و مراجع، فرایند قضایی، مستمری کردن و ترخیص اجباری، حق درمان، خدمات غیرشخصی، رابطه با همکاران، سهل‌انگاری حرفه‌ای، استفاده از فنون فیزیکی، وسایل و شیوه‌ای سنجش و تفسیر آزمون‌ها که به انحای مختلف در حرفه‌های روان‌درمانگری به‌کار گرفته می‌شوند را می‌توان نام برد. مسایل فوق گاهی به دو قسمت اخلاقی، قانونی تقسیم می‌شوند اما عمده‌ی مسایل اخلاقی است که تقریباً تمام انجمن‌های حرفه‌ای مربوط به رشته‌های پزشکی، روان‌پزشکی، روانشانسی، مشاوره، مددکاری، نظام‌نامه یا مجموعه مسایل اخلاقی انجمن خود را منتشر کرده‌اند و از اعضای حرفه‌ی خود انتظار دارند که بر طبق آنها عمل کنند و اگر عضوی از عمل به آنها سربازند، به اخراج او از عضویت در آن حرفه منجر خواهد شد. رعایت قانون حقوقی و نظام‌نامه‌ها و عملکرد مسوولانه ، اگر امری درونی باشد فوق‌العاده با ارزش خواهد بود تا این که الزام و اجباری قانونی داشته باشد و چه بهتر که درمانگری هم فردی معتقد و پایبند به اصول مذهبی، اخلاقی و انسانی باشد که تبعیت از نظام‌نامه‌های اخلاقی و اجرای ضوابط آن، ضمانت اجرایی دقیق‌تری خواهد داشت.
در کل می‌توان گفت که هدف از تدوین نظام‌نامه‌های اخلاقی، راهنمایی متخصصین، حمایت از مراجعان، حراست از استقلال متخصصین و پیش‌برد پایگاه و منزلت حرفه است. امید است این مجموعه بتواند اطلاعات لازم را از ضوابط اخلاقی و قانونی عملکرد درمانگر، در اختیار موسسات، سازمان‌ها، مراکز مشاوره و افرادی که به هر نحو در ارتباط با درمان و مسایل درمانی کار می‌کنند قرارداده و مورد استفاده واقع گردد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:12
فهرست و توضیحات:
مفاهیم عام اخلاقی
پیش فرض های فلسفی اخلاق
پیش فرض های کلامی اخلاق اسلامی :
ابعاد وجودی انسان :
رابطه متقابل ابعاد وجودی انسان :
الف) رابطه اندیشه با صفات نفسانی :
1 – تأثیر صفت بر اندیشه و فکر :
بعضی صفات نفسانی بر اندیشه و فکر انسان تأثیر می گذارند ، مثلاً کسی که چیزی را دوست یا دشمن بداند ،
نمی تواند درباره آن چیز یا آن شخص داوری یا قضاوت کند ، زیرا دوست داشتن مانع ثشخیص صحیح می شود به همین جهت در روایتی آمده است که :
" حُبُّک بشیءِ یُعمی یُصِم "
( محبت تو به یک چیز تو را کور وگنگ می کند . )
2 – تأثیر اندیشه بر صفت :
برای ایجاد تغییر در صفات نفسانی ، ابتدا باید اندیشه و فکر انسان تغییر کند .
1 – تأثیر صفت بر رفتار :
هر صفتی در نفس انسان باشد رفتار خاصّی را به نمایش می گذارد ، مثلاً اگر صفت نرم خویی در انسان باشد ، ازانسان رفتار ملایم و مهربانانه سر می زند .
2 – تأثیر رفتار بر صفت :
تکرار یک عمل برای مدتی می تواند صفتی را در نفس انسان ایجاد کند ، مثلاً اگر کسی به هنگام خشم خود را بُرد بار نشان دهد و این عمل را برای مدتی تکرار کند ، صفت بُرد باری و حِلم در او ایجاد می شود .