تولید سالیانه انگور بالغ بر 65 میلیون تن می باشد . انگورها در حدود 9 میلیون هکتار از سطوح زیر کشت را به خود اختصاص می دهند. که بیشترین مصرف آن برای تولید نوشابه های الکلی است . همچنین برای تازه خوری و تولید کشمش نیز از آن استفاده می شود.
این متن بیشتر دربارة انگورهایی بحث می کند که vinifera Vitis خالص نیستند . Vitis قسمت کوچکی از تولید کل جهان را به خود اختصاص می دهد. اغلب برنامه ای اصلاحی کولتیوارهایی را تعقیب می کنند که توسط قلمه و پایه وژرم پلاسم ازدیاد می شوند.
منابع رژم پلاسمی که vinifera نیستند دارای مقاومت به حشرات ، بیماریها و تغییرات شدید محیطی هستند که در vinifera یافت نمی شود . گونه های nonvinifera همچنین بهترین منبع ژنی برای کلون های مولکولی و انتقال به کولیتوارهای vinifera هستند. بکارگیری هیبریدهای بین گونه ای نتایج خوبی در گسترش رشد انگور در مناطقی که کشت vinifera نا موفق بوده (بعلت آفات و یا تغییرات شدید دما) داشته است . در کل توسعة پایه خیلی فعال است و تماماً بستگی به رژم پلاسم nonvinifera دارد.
مبداء پیدایش و محل توسعه
کشت انگور یک هنر باستانی است . مدارک و اسناد نشان می دهد که کشت انگور و درست کردن شراب در مصر به 5000 تا 6000 سال پیش باز می گردد. قبل از شروع قرن اول ، انگور و شراب در نظر مردم خاورمیانه و مدیترانه مهم جلوه می کرد. انگور نه تنها از نقطه نظر تولید شراب اهمیت داشت ، بلکه از لحاظ تازه خوری نیز مدنظر بود. انگور دارای کالری زیاد و در حدود 20تا25 % قند است . انگور خشک شده در حدود 80% قند دارد و یکی از منابع متعدد قندی است که می توانند ذخیره و براحتی مصرف شوند.
مناطقی که تمدن انسان نخستین از آنجا صورت گرفته ، جایی بین دریای سیاه و دریای کاسپین است که انگورها هنوز بصورت وحشی یافت می شوند vinifera را نیز می توان از قدیمی ترین انگورهایی دانست که در آنجا رشد کرده است . محل پیدایش اولیه، منطقة مدیترانه بوده که بطرف نواحی ساحلی گسترش یافته است. در قرن 15 کشت انگور در جزایر قناری و Maderia پایه گذاری شد. سپس به آفریقا جنوبی ، استرالیا و آمریکای جنوبی کشده شد. اولین انگورهای شرابی در قرن 18 از مکزیکو به کالیفرنیا آورده شدند و در نیمه اول قرن 18، پرورش انگور و ساختن شراب ابتدا در کالیفرنیا انجام شد و بسرعت از سال 1860 تا1900 به سایر نقاط پراکنده شد.
خانوادة ویتاسه که خانوادة انگور بشمار می رود. شامل 14 جنس و بالغ بر 1000 گونه است و گستردگی زیادی از نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری گرفته تا مناطق معتدله را دارد. جنسی که اهمیت اقتصادی زیادی را دارد، Vitis است . دیگر گونه ها که شامل Cissus antartica , Ampelopsis, partheno cissus است بیشتر جنبه تزئینی دارند. Vitis دارای دو زیر جنسی است که Muscadinae و EuVitis نامیده می شوند که فقط از لحاظ تعداد کروموزوم با هم تفاوت دارند. در Muscadinae 40=n2 ودر EuVitis 38=n2 است و امکان هیبریداسیون بین آنها وجود ندارد. زیر جنس EuVitis برحسب منطقة پراکندگی به سه دسته تقسیم می شود . گونه های وحشی و بومی امریکا ، دارای ارزش زیادی برای اصلاح کنندگان هستند. ولی در مقابل آفت فیلوکرا، حساس بوده و نابود می شوند. از مهمترین آنها می توان به مواد زیر اشاره کرد.
.V.rapestris در مناطق شنی و سنگلاخی جنوب آمریکا و مکزیک پراکنده است و نیز جنوب میسوری ، ایلینویس ، آرکانزاس ، کنتاکی ، تنسی، اوکلاهما و تگزاس شرقی و مرکزی مقاوم به فیلوکسرا و بیماریهای قارچی ریشه است .
انگورهای محلی آمریکا
اغلب گیاهشناسان معتقدند که انگورهای Vinifera مختص امریکا بوده اند که در امریکای شمالی شرقی رشد می کرده اند . تلاش برای اصلاح از اوایل قرن 17 شروع شده وتاکنون نیز ادامه دارد. امروز ما می دانیم که این ارقام نسبت به بیماریهای محلی, وآفات خاک و دمای پایین در زمستان مقاوم شده اند.
امروزه درامریکا تلاشهای گسترده ای برای یافتن اطلاعات جدید در مورد انگور انجام می گیرد، بخصوص در Davis کالیفرنیا.
Isabella,catawba و concord ارقامی هستند که در سالهای 1800 تا 1850 شناخته شده اند و توسط اصلاحگران نیز اصلاح شده اند، هیبریدهای بین گونه ای Vinifera هستند . یکی از این اصلاحگران بنام E.S.rogers که در سالهای 1899-1826 در ماسا چوست زندگی می کرد،labrusca رابا Black Hamburg و white chasselas تلاقی داد. چندین مورد از این تلاقی ها ، نامگذاری نشدند, ولی ارقام دیگری نیز بودند که از آنها در سطح تجارتی استفاده می شد که یکی از آنها بنام Agarram تا سال 1960 در سطح تجارتی پرورش داده می شد.
شامل 27 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت انگور
