پاورپوینت مهارتهای روانی در وزنه برداری Psychological skills in Weight Lifting

اختصاصی از فی موو پاورپوینت مهارتهای روانی در وزنه برداری Psychological skills in Weight Lifting دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مهارتهای روانی
در
 وزنه برداری
 Psychological skills in Weight Lifting

63اسلاید

سطح انگیختگی در ورزش

سطح در بین افراد و تا حد زیادی در بین افراد و تا حد زیادی در بین ورزش ها نیز تفاوت دارد.

ورزش هایی که به حرکت های دشوار بدنی وابسته اند به انگیختگی بیشتری نیازمندند.

ورزش های که به تصمیم گیری و ظرافت عمل وابسته اند،انگیختگی کمتری طلب می کنند.

 سطح مطلوب  انگیختگی  برای هر ورزش به عوامل شناختی آن وابسته است. ورزش هایی که عوامل شناختی یا تصمیم گیری در آنها زیاد است،به انگیختگی کم نیازمندند و بالعکس.

انواع انگیزش

انگیزش درونی

برای لذت بردن

کسب رضایت درونی

احساس کفایت

انگیزش بیرونی

پاداش

شهرت

پول

دانلود تحقیق قوانین و مقرّرات وزنه برداری

اختصاصی از فی موو دانلود تحقیق قوانین و مقرّرات وزنه برداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

-             قوانین اصلی

1-1. در این قوانین هر موردی که برای مردان به کار رفته، در مورد زنان نیز اعمال می گردد و بالعکس .

2-1. اصلاح قوانین ورزشی در حد فاصل زمانی بین بازیهای پارالمپیک مجاز نمی باشد.

3-1. کلیه ورزشکاران باید هزینه ای بابت تست دوپینگ پرداخت نمایند.

2- شرایط انتخاب برای مسابقه

با اشاره به قوانین مربوط به کلاسبندی وزنه برداری افراد ذیل برای مسابقات وزنه برداری واجد شرایط می باشند.

1-2. کلاسهای قطع عضو از A1 تا A4

2-2. کلاسهای سایر معلولیتها Les Autres که دارای حداقل معلولیت میباشند.

3-2. کلاسهای افراد مبتلا به فلج مغزی

4-2. کلاسهای افراد دارای ضایعات نخاعی

3- شرایط پزشکی خاص

1-3. ورزشکار باید بتواند دستهای خود را به طور کامل باز نماید به طوریکه اندازه زاویه دستها از قسمت آرنج هر یک از دستها، در مقایسه با باز شدن کامل دستها، بیشتر از 20 درجه نباشد تا ورزشکار بتواند عمل بلند کردن وزنه ها را به طور صحیح و بر طبق قانون انجام دهد.

2-3. به پزشکان و ورزشکاران یادآوری می شود که به شرایط پزشکی خاص که در پاراگرافهای 4-1-6، 5-6، 3-8، 1-3-8، 2-3-8، 4-8، 1-4-8 و 2-4-8 ذکر شده ،  توجه داشته باشند.

 4- کلاسبندی

1-4. ده گروه وزنه برداری از نظر کلاسبندی وجود دارد. کلیه مسابقات طبق مقررات وزنه برداری IPC باید بر اساس این ده گروه وزنی صورت گیرند و نباید ترتیب این اوزان در مسابقات تغییر نماید (یعنی دقیقا طبق قوانین IPC در این زمینه عمل شود)

2-4. گروههای  وزنی زنان:

کلاس 40 کیلوگرم  تا 40 کیلوگرم

کلاس 44 کیلوگرم  از 01/40تا 44 کیلوگرم

کلاس 48 کیلوگرم  از 01/44 تا 48 کیلوگرم

کلاس 52 کیلوگرم  از 01/48 تا 52 کیلوگرم

کلاس 56 کیلوگرم  از 01/52 تا 56 کیلوگرم

کلاس 60 کیلوگرم  از 01/56 تا 60 کیلوگرم

کلاس 5/67 کیلوگرم  از 01/60 تا 5/67 کیلوگرم

کلاس 75 کیلوگرم  از 51/67 تا 75   کیلوگرم

کلاس 50/82 کیلوگرم  از 01/75 تا 50/82 کیلوگرم

کلاس 50/82+ کیلوگرم  از 51/82 کیلوگرم به بالا

گروه های وزنی مردان

کلاس 48 کیلوگرم  تا 48 کیلوگرم

کلاس 52 کیلوگرم  از 01/48 تا 52 کیلوگرم

کلاس 56 کیلوگرم  از 01/52 الی 56 کیلوگرم

کلاس 60 کیلوگرم   از 01/56 الی 60 کیلوگرم

کلاس 50/67 کیلوگرم  از 01/60 الی 50/67 کیلوگرم

کلاس 75 کیلوگرم  از 51/67 الی 75 کیلوگرم

کلاس 50/82 کیلوگرم  از 01/75 الی 50/82 کیلوگرم

کلاس 90 کیلوگرم  از 51/82 الی 90 کیلوگرم   

 

کلاس 100 کیلوگرم  از 01/90 الی 100 کیلوگرم

کلاس 100+ کیلوگرم  از 01/100 کیلوگرم به بالا

4-4. موارد اضافه به اوزان برای افراد قطع عضو به شرح ذیل صورت خواهد گرفت:

-         برای هر مورد قطع عضو از مچ پا:

تا وزن 5/65 کیلوگرم،نیم کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلوگرم تا 100+ کیلوگرم، نیم کیلو اضافه خواهد شد.

-         برای هر مورد قطع عضو از زیر زانو:

تا وزن 5/67 کیلوگرم، یک کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلوگرم تا 100+ کیلوگرم یک و نیم کیلوگرم اضافه خواهد شد.

-         برای هر مورد قطع عضو از ناحیه بالای زانو:

تا وزن 5/67 کیلو، 5/1 کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلو تا 100+ کیلو، دو کیلو اضافه خواهد شد

-         برای هر مورد قطع عضو از ناحیه مفصل ران:

تا وزن 5/67 کیلو، 5/2 کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلو تا 100+ کیلو، 3 کیلوگرم اضافه خواهد شد.

    5. مسابقات

1-5. مسابقات مردان و زنان در هر گروه وزنی انجام می گیرد.

2-5. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات جهانی و بازیها و مسابقات قهرمانی منطقه ای، هر کشور  میتواند به ازای هر گروه معلولیتی، حداکثر 10 ورزشکار مرد را در تمامی ده گروه وزنی و 10 ورزشکار زن را در تمامی ده گروه وزنی، اعزام نماید. نباید بیشتر از 3 نفر ورزشکار از هر کشور در یک گروه وزنی شرکت نماید. برای مثال 2 نفر ورزشکار دارای ضایعه نخاعی و یک نفر ورزشکار قطع عضو یا یک نفر ورزشکار دارای ضایعه نخاعی به همراه دو نفر ورزشکار قطع عضو یا دو نفر ورزشکار قطع عضو و یک نفر ورزشکار  CP و ...... می تواند از هر کشور در یک گروه وزنی شرکت نماید.(یعنی یک کشور در مجموع مجاز است از بین تمامی گروههای معلولین، تنها سه نفر ورزشکار را در یک وزن ثبت نام و اعزام نماید.)  

3-5. رده بندی نهایی باید بر طبق بهترین حرکت معتبر بلند کردن وزنه که از سوی داوران پذیرفته شده باشد، محاسبه گردد.هر وزنه بردار میتواند تا 3 بار برای بلند کردن وزنه تلاش نماید.هر بار بلند کردن وزنه در خارج از مسابقه را نمیتوان در نتیجه گیری نهایی به حساب آورد.

4-5. ورزشکاران از ابتدای سن چهارده سالگی خود (چهاردهمین سالگرد تولد خود) می توانند در ورزش وزنه برداری رقابت نمایند.

6- پرس سینه (BenchPress) برای ورزشکاران معلول

1-1-6. معلولین LesAutres، فلج مغزی و دارای ضایعات نخاعی

وزنه بردار باید حالت ذیل را روی نیمکت (bench) داشته باشد و تا پایان کامل حرکت بلند کردن وزنه، این حالت را ادامه دهد.وزنه بردار باید سر، تنه (شامل باسنها)، پاها و هر دو پاشنه خود را روی نیمکت رسمی قرار دهد (یعنی روی نیمکت بر پشت بخوابد).هر گونه استثناء بنا به دلایل پزشکی در آن خصوص پذیرفته می شود.

      2-1-6. ورزشکاران فلج مغزی

ورزشکار باید حالت ذیل را روی نیمکت داشته باشد و این حالت باید تا زمان پایان حرکت کامل بلند کردن وزنه حفظ شود:وزنه بردار باید سر، تنه (شامل هر دو باسن) خود را روی نیمکت قرار دهد و پاها باید به صورت جمع شده Flexed)) بوده و  یک عدد گوه (Wedge) مورد تایید، آنها را نگه دارد و هر دو کف پا روی نیمکت قرار داشته باشد.

3-1-6. قطع عضوها

وزنه بردار باید تا حداکثر ممکن حالت ذیل را روی نیمکت داشته باشد و این حالت را تا پایان کامل حرکت بلند کردن وزنه حفظ نماید.وزنه بردار باید سر، تنه (شامل هر دو باسن)، پاها و هر دو پاشنه های خود را روی نیمکت رسمی قرار دهد.(یعنی کاملا بر پشت روی نیمکت دراز کشد).

4-1-6. بلند کردن وزنه با پروتز مجاز می باشد و استفاده از پاهای مصنوعی همراه با کفش برای معلولین LesAutres و دارای ضایعات نخاعی مجاز می باشد.

2-6. میله وزنه باید در امتداد عرضی وزنه بردار، روی پایه ها، به صورت افقی قرار داده شود.

3-6. فاصله هر دو دست، حدفاصل  انگشتان سبابه دو دست، نباید بیشتر از 81 سانتی متر باشد.

4-6. وزنه بردار باید میله وزنه را به گونه ای بگیرد که انگشت شصت دور میله قرار گیرد.  

1-5-6. هر وزنه بردار مجاز است تا با استفاده از کمربند رسمی (به صورت نوار ) و یا با استفاده از کمربند شخصی، به نیمکت بسته شود. حداکثر پهنای هر کمربند 10 سانتی متر می باشد.

2-5-6. برای بالانس نگه داشتن پاها و برای جلوگیری از حـرکـات غیر ارادی، وزنه برداران می توانند، حداکثر از دو عدد کمربند (برای بستن پاهای خود به نیمکت) استفاده نمایند.

3-5-6. بستن کمربند روی پاها، از قسمت قوزک پا یا قسمت ران مجاز می باشد و برای افراد قطع عضو از ناحیه ران، کمربندباید تا حداکثر امکان در قسمت انتهایی بدن بسته شود.

6-6. بستن پاها باید توسط خود وزنه بردار، مربی و یا کمک مربی و تحت نظارت داوران انجام شود.

7-6. تنها فرد کمکی رسمی / فرد تنظیم کننده وزنه ها روی میله (Spotter/Loaders) مجاز است که به وزنه بردار کمک نماید تا میله وزنه را از جای خود بلند کند.

1-8-6. نباید بیشتر از چهار نفر و کمتر از سه نفر فرد کمکی (Spotter/Loaders) در محل مسابقه حضور داشته باشند. وزنه بردار میتواند به صورت کتبی برای دریافت کمک از فرد کمکی (Spotter/Loaders) جهت بلند کردن میله از جای آن، درخواست نماید اما حرکت بلند کردن وزنه (lift off) باید تا امتداد قسمت عرضی دستها بوده و وزنــــه بردار نباید میله را به طرف سینه خود به پایین بیاورد.

2-8-6. بعد از قرار گرفتن میله وزنه در امتداد عرضی دستها، وزنه بردار در حالیکه آرنج هایش به صورت قفل مـــی باشند، باید منتظر علامت سر داور باشد. این علامت توسط سر داور باید زمانی داده شود که وزنه بردار بدون حرکت است و میله را به طور صحیح نگه داشته است.

9-6. این علامت دهی باید شامل یک حرکت به طرف پایین با دست و یک دستور شروع (به صورت شفاهی) باشد.

شامل 32 صفحه word

مقاله درباره پرورش عضلات بدون استفاده از وزنه

اختصاصی از فی موو مقاله درباره پرورش عضلات بدون استفاده از وزنه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 10
فهرست مطالب:

سینه

عضلات دوسر بازو و ساعد

ماهیچه سه سر

شانه

کمر

شکم

ران

ساق پا

رژیم غذایی مناسب پس از تمرینات برای افزایش حجم ماهیچه ها

منابع سرشار از پروتئین

منابع سرشار از کربوهیدرات

چربی های سالم

زمانیکه از پرورش اندام و تقویت ماهیچه ها سخن به میان می آید، معمولاً اولین چیزی که به ذهن می رسد، دمبل و هالتر می باشد، اما حقیقت اینجاست که بدون استفاده از وزنه نیز می توان عضله آورد. چیزی که مهم است این است که فرد بداند برای عضله آوردن باید ماهیچه های آن قسمتی که قصد دارد پرورش دهد را تحریک و بر روی آنها کار کند. حال این کار را هم با استفاده از وزنه و هم بدون استفاده از آن می توان انجام داد. تنها تفاوتی که وجود دارد این است که شما با استفاده از وزنه خیلی سریع تر میتوانید این کار را انجام دهید و در یک بازه زمانی محدود می توانید به تدریج میزان وزنه ها را افزایش داده و حجم دلخواه ماهیچه ای را که در نظر دارید در نقاط مختلف بدن خود ایجاد نمایید. اما زمانیکه بخواهید بدون کمک گرفتن از وزنه این کار را انجام دهید، باید بدانید که پروسه کاری قدری کند تر شکل گرفته و دیرتر به نتیجه دلخواه دست پیدا میکنید.

ما قصد داریم تا در این مقاله شما را با شیوه های پرورش اندام بدون بهره گیری از وزنه آشنا کنیم. و اما چگونه می توانید این کار را انجام دهید؟ در حقیقت راههای بسیار زیادی وجود دارد که شما می توانید با توجه به آن، این کار را انجام دهید. برنامه هایی وجود دارند که با استفاده از آنها می توانید گروهای اصلی عضلات خود را بدون نیاز به هر گونه وزنه ای پرورش دهید. واقعاً خیره کننده است که بتوانید بدون بلند کردن کیلو کیلو آهن اندام خود را به شکل دلخواه در آورید.

زمانیکه در مورد نرمش های ساده با شما صحبت می کنیم، منظور ما این است که درک طرز انجام دادن آنها راحت است نه اینکه نرمش به خودی خود ساده باشد. البته این نوع نرمش ها، نرمش های مرکب هستند بدین معنا که در آن واحد چندین گروه از ماهیچه به کار گرفته می شوند و با استفاده از چند تمرین می توانید کلیه عضلات بدن خود را به کار بگیرید.

بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه

اختصاصی از فی موو بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات25

-1 مقدمه :
پیشرفتهای روز افزون علوم ورزشی درسالهای اخیر بسیار چشم گیر بوده و آمادگی جسمانی نیز به عنوان بخش مهمی از این علم از تنوع ، تغییر و توسعه به دور نبوده است. بازیکنان فوتبال به قدرت و توان ، دوندگان ماراتن به استقامت ، قهرمانان 100 متر به سرعت و بسیاری از ورزشکاران به انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی نیاز دارند.
خوشبختانه ، اکنون تجربه مربیان به همراه تحقیقات و مشاهدات آزمایشگاهی و میدانی موجب طراحی برنامه های نظام دار و در نتیجه ، بهبود آمادگی عضلانی شده است. آمادگی عضلانی شامل قدرت و استقامت عضلانی ، توان ،سرعت ، انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی است . در ورزش فوتبال قدرت ، سرعت و ترکیب موثر این دو عامل (توان) از اهمیت ویژه ای برخوردار است .
در این تحقیق سعی شده است که اثرات دو روش تمرین با وزنه و تمرینات پلایومتریک بر عوامل مذکور مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد . تمرینات با وزنه روش مناسبی برای بهبود قدرت قدرت و در نتیجه توان بشمار می روند.
با توجه به اصل ویژگی تمرین برای توان ، ورزشکارن باید تلاش کنند تا بار ( وزنه ) را تا حد امکان به سرعت حرکت دهند. در انتخاب برنامه تمرینی توان، باید به این نکته توجه کرد که سرعت تمرینات تا حد زیادی به سرعت حرکات رشته مورد نظر نزدیک باشد.
روش تمرینی دیگری که در بسیاری از مهارتهای ورزشی برای بهبود توان موثر است ، تمرینات پلایومتریک است. اهمیت این تمرینات استفاده از «پیش فشار» و کشش ناگهانی عضله می باشد . در حرکات پلایومتریک در طی مرحله اکسنتریک یا مرحله فشار یعنی وقتی که عضله به سرعت کشیده می شود ،اعضای کشسان عضله نیز کشیده می شوند و بخشی از نیروی فشار را به شکل انرژی کشسان ذخیره می کند ودر حین مرحله کانسنتریک یا غلبه عضله که با تحریک بازتاب میوتاتیک روی می دهد انرژی کشسان ذخیره شده آزاد می شود . این تمرینات موجب آمادگی دستگاه عصبی و عضلانی می شود و در نتیجه به ورزشکار اجازه می دهد که در فعالیت هایی که همره با تغییر جهت می باشند، به نحو قدرتمند و سریعی اجرای وظیفه نماید.

دانلود مقاله ای در مورد ورزش وزنه برداری و تاریخچه آن

اختصاصی از فی موو دانلود مقاله ای در مورد ورزش وزنه برداری و تاریخچه آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

از زمانیکه ورزش زورخانه ای در ایران متداول گردید، کشتی گیران برای آماده ساختن بدن و تقویت و پرورش عضلات خود از سنگ و وزنه هایی به شکل گلوله های توپ به وزنه های 25، 42 و 66 کیلوگرم استفاده می کردند. پیشکسوتان ورزش باستانی حکایت می کنند برخی از پهلوانان قدیم مانند حسام علاقه مفرطی برای بلند کردن وزنه های سنگین از خود ابراز می داشتند، بطوریکه وزن این گلوله ها تا 120 کیلو هم می رسید. در سال 1302 آقای امان پادگورنی که تحصیلات خود را در اوکراین به پایان رسانده بود، به ایران آمد و طی مدت 8 سال اقامت در شهر تبریز به تعلیم در مدارس و ارتش پرداخت. پارگورنی از قطعات دیفرانسیل اتومبیل هالتری ساخت و آن را برای تمرین وزنه بردارها به کار گرفت. در سال 1310  پارگونی به تهران آمد و در دانشکده افسری به تعلیم ورزش مشغول شد. در همان زمان نخستین هالتر صفحه ای به سفارش پارگونی در تهران ساخته شد و مورد استفاده دانشجویان دانشکده افسری قرار گرفت.

---------------------------

فرمت : word 

تعداد صفحات : 11

فهرست مطالب: ندارد

کیفیت صفحه بندی : خوب

فهرست منابع : دارد

پروژه آماده چاپ و ارائه میباشد